با افزایش قیمت بیتکوین و رشد آگاهی مردم نسبت به صنعت بلاکچین، سرمایهگذاران زیادی به امید بازدهی قابلتوجه این طبقه دارایی در مقایسه با بازدهی کم یا منفی پول نقد، اوراق قرضه یا سایر داراییهای سنتی، به بازار ارزهای دیجیتال روی آوردهاند.
صندوقهای سرمایهگذاری ارزهای دیجیتال چگونه کار میکنند؟
صندوقهای سرمایهگذاری ارزهای دیجیتال شکل نسبتاً جدیدی از صندوقهای سرمایهگذاری هستند که بعد از رشد آگاهی و علاقه مردم نسبت به ارزهای دیجیتال ایجاد شدند.
به گزارش فینوپیا، سرمایهگذارانی که میخواهند از بازدهی و سودهای بیثبات و در عین حال بزرگ ارزهای دیجیتال بهره ببرند، اما دوست ندارند چندان ریسک کنند و شخصاً وارد بازار ارزهای دیجیتال شوند، میتوانند در این صندوقها سرمایهگذاری کنند.
سبد صندوقهای سرمایهگذاری در ارزهای دیجیتال ممکن است فقط از ارزهای دیجیتال یا ترکیبی از ارزهای دیجیتال و سایر داراییها تشکیل شود.
ساختار این صندوقها نیز با توجه به اهداف و استراتژیهای سرمایهگذاری، قوانین و مقررات موجود و قوانین مالیاتی تعیین میشود. در هر حال، هدف اصلی این صندوقها مانند صندوقهای سرمایهگذاری سنتی، ایجاد حداکثر بازدهی ممکن برای سرمایهگذاران و مدیران است.
چه کشورهایی پیشروی صندوقهای سرمایهگذاری ارزهای دیجیتال هستند؟
ایالات متحده آمریکا و بریتانیا، کشورهای پیشروی صندوقهای تأمینی ارزهای دیجیتال محسوب میشوند و بیش از ۶۰ درصد از مدیران صندوقهای مذکور در آنها مستقر هستند.
با این حال، دادهها فقط نشاندهنده مکان فیزیکی مدیران است و خود صندوقها ارز دیجیتال تا انتهای سال ۲۰۲۱ بیشتر در جزایر کیمن مستقر بودهاند.
علاوه بر این، ۸۶ درصد از صندوقهای سرمایهگذاری فعال در صنعت ارزهای دیجیتال اعلام کردهاند که اکثر سرمایهگذاران آنها افراد ثروتمند هستند. بیش از نیمی از صندوقهای ارز دیجیتال در سراسر جهان تا سه ماهه سوم سال ۲۰۲۱ در آمریکای شمالی و حدود یکپنجم آنها به ترتیب در آسیا و اروپا قرار داشتهاند.
با توجه به کارایی مالیاتی و نظارتی جزایر کیمن و سیستم حقوقی معمولی آن، این کشور بهشدت برای صندوقهای سرمایهگذاری جذاب شده است.
به طور کلی، حدود ۵۰ درصد از کل صندوقهای تأمینی در جزایر کیمن راهاندازی میشوند و سرمایهگذاران اروپایی و آمریکایی زیادی را به خود جذب میکنند.
این امر نشان میدهد که ارائهدهندگان خدمات مذکور به کشورهایی جذب میشوند که به نوبه خود به کاهش هزینههای عملیاتی آنها کمک میکند.
منظور از کارایی مالیاتی جزایر کیمن این است که هیچ مالیاتبردرآمد، مالیات شرکت، مالیات بر عایدی سرمایه، عوارض دارایی، مالیاتبرارث، مالیات بر هدیه یا مالیات نگهداری به صندوقهای سرمایهگذاری تعلق نمیگیرد.
حتی فرایند تشکیل صندوقهای سرمایهگذاری ارزهای دیجیتال نیز در جزیره کیمن بسیار ساده است و تنها به مجوز یک سازمان نیاز دارد. همین روند ساده باعث شده است تا میلیاردها دلار ارز دیجیتال به جزایر کیمن سرازیر گردد.
چالشهای صندوقهای سرمایهگذاری ارزهای دیجیتال
برخلاف سایر صندوقهای خصوصی، مدیران صندوقهای سرمایهگذاری در ارزهای دیجیتال به تجزیه و تحلیل بسیاری پیچیدهای نیاز دارند. ارزهای دیجیتال برعکس داراییهایی مثل اوراق بهادار و معاملات آتی، در طبق دارایی خود قرار نمیگیرند؛ چراکه بسیاری از کشورها قوانین مربوط به این صنعت را هنوز مشخص نکردهاند.
ارزهای دیجیتال در حال حاضر در کشورهای مختلف جزء طبقه دارایی محسوب میشوند که بیشترین شباهت را به آنها دارند (مانند اوراق بهادار، کالا یا پول نقد).
در نتیجه، راهاندازی یک صندوق سرمایهگذاری در ارزهای دیجیتال مستلزم درک عمیق قوانین اوراق بهادار و کالاها و همچنین بررسی مداوم تحولات نظارتی در فضای ارزهای دیجیتال است.
عدم قطعیت نظارتی همچنان چالش اصلی صندوقهایی محسوب میشود که در داراییهای دیجیتال سرمایهگذاری میکنند. علاوه بر این، حفظ و نگهداری داراییهای دیجیتال نیز همچنان چالش مهمی برای این صندوقها است.
هزینههای برخی از صندوقها بسیار بالا است و کارمزد آنها ممکن است به نیمی از بازده به دست آمده هم برسد. علاوه بر این، ماهیت مخاطرهآمیز بازار ارزهای دیجیتال و دسترسی محدود افرادی که ثروت چندانی ندارند، از دیگر معایب صندوقهای سرمایهگذاری در ارزهای دیجیتال محسوب میشود.
درآمدزایی صندوقهای سرمایهگذاری ارزهای دیجیتال
صندوقهای سرمایهگذاری از روشهای مختلفی برای کسب سود و درآمد استفاده میکنند. یکی از روشهای موجود این است که مدیران صندوقها داراییهایی را انتخاب میکنند که به نظر آنها کمتر یا بیشتر از ارزش واقعیشان ارزشگذاری شدهاند.
سپس موقعیتهای خرید و فروش خود را بر این اساس انجام میدهند و اگر تجزیه و تحلیل آنها درست باشد، سود موردنظر خود را کسب می کنند. در این روش مهم نیست که روند بازار نزولی است یا صعودی؛ چراکه سبد سرمایهگذاری این صندوقها از هر دو روند سود خواهد کرد.
استراتژی دیگری که توسط صندوقهای زیادی به کار گرفته میشود، «بازار خنثی» نام دارد. در این استراتژی، هدف صندوقها این است که تعداد معاملات خرید و فروششان برابر باشد تا ریسک آنها به صفر برسد. لازم به ذکر است که کاهش ریسک عموماً به معنای بازده کمتر هم است.
یکی دیگر از استراتژیهای رایج آربیتراژ است. انواع مختلفی از آربیتراژ وجود دارد، اما هدف کلی آن این است که ارزهای دیجیتال در یک صرافی خریداری و سپس در صرافی دیگری فروخته شوند تا صندوق از تفاوت قیمت بین این صرافیها سود کند.
این امر در صندوقهای تأمینی سنتی هم بسیار رایج است، اما بازار ارزهای دیجیتال به دلیل ماهیت جوان و پرنوسان خود اغلب فرصتهای سودآورتری را ارائه میدهد.
مسئله این است که معمولاً پلتفرمهای مختلف قیمتهای متفاوتی را برای ارزهای دیجیتال ارائه میدهند و اگر این حرکت بهاندازه کافی سریع انجام شود، کسب سود نسبتاً آسان خواهد بود.
در صندوقهای سرمایهگذاری ارز دیجیتال، سرمایه افراد توسط مدیران مالی مدیریت میشود که حرفهای و باتجربهاند. این امر علیالخصوص در دنیای ارزهای دیجیتالی که سرمایهگذاران بیتجربه هر روز قربانی کلاهبرداریهای زیادی میشوند، بسیار مهم است.
علاوه بر این، با استفاده از استراتژیهای این مدیران گاهی سودهایی به دست میآید که سرمایهگذاران عادی حتی ممکن است تصورش را هم نکنند.
با رشد پذیرش ارزهای دیجیتال، صندوقهای سرمایهگذاری ارزهای دیجیتال نقش مهمی در پر کردن شکاف بین بازارهای داراییهای معمولی و بازار ارزهای دیجیتال ایفا میکنند.
این صندوقها با دور زدن نیاز به مالکیت مستقیم ارزهای دیجیتال میتوانند سرمایهگذاران نهادی زیادی را به خود جذب کنند و مخصوصاً در ارزآوری بسیار مؤثر باشند.